müşa'

listen to the pronunciation of müşa'
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Ortaklar veya hissedarlar arasında birlikte kullanıldığı hâlde hisselere ayrılmamış olan şey
(Osmanlı Dönemi) (Şüyu. dan) Yayılmış, şüyu bulmuş, herkese duyurulmuş
(Hukuk) Ortaklar arasında beraberce kullanıldığı halde paylara ayrılmamış şey, ortak mal
MÜŞA'BİZ
(Osmanlı Dönemi) (Şa'beze. den) Hokkabaz. Hokkabazlık yapan
MÜŞA'ŞA
(Osmanlı Dönemi) (Şa'şaa. dan) Parlayan, parıldayan
MÜŞA'ŞA
(Osmanlı Dönemi) Dedbedeli, gürültülü, patırtılı
MÜŞA'ŞA
(Osmanlı Dönemi) Karışmış, karışık
VAKFI MÜŞA
(Hukuk) Birden fazla kişinin ortak olduğu malın vakfedilmesİ