vak-a

Türkisch - Türkisch

Definition von vak-a im Türkisch Türkisch wörterbuch
A'VAK: (Osmanlı Dönemi) (Avk. C.) Mani olmalar. Alıkoymalar, durdurmalar. Vazgeçirmeler
CEMEL VAK'ASI: (Osmanlı Dönemi) Müslümanlar arasında vuku bulan elem verici ilk muharebedir. Peygamber Efendimizin (A.S.M.) Zevcesi Hz. Aişe (R.A.) ile Aşere-i Mübeşşereden Talha ve Zübeyr'in (R.A.) Hz. Ali'ye (R.A.) karşı kıyamlarından doğmuştur. Bu harpte Hz. Aişe ile Talha ve Zübeyr'in maiyetinde otuzbin; ve Hz. Ali'nin refakatinde yirmibin kişi olduğu hâlde karşı karşıya gelinmiş ve muhârebe sonunda her iki taraftan içlerinde sahabeden birçok zatla beraber onbin kişi şehid edilmiştir. Bu muharebede Hz. Talha ve Zübeyr de şehâdete nâi
FİL VAK'ASI: (Osmanlı Dönemi) Bak: Ebrehe
HUNEYN VAK'ASI: (Osmanlı Dönemi) Hicretin sekizinci senesinde şirkten kurtulmamış bazı Arap kabileleri Mekkeyi geri almak maksadıyla hücum ettikleri zaman burada müslüman askerlere karşı gelerek başlangıçta galip gibi görünmüşlerse de daha sonra galebe ve zafer, İslâm askerlerine nasib olmuştur. Bu muhârebede Sahabe-i kiramdan birçok zatlar şehid olmuşlardır. (Bak: Uhud)(Eğer denilirse: Resul-ü Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, madem Habib-ü Rabb-il-Âlemin'dir. Hem elindeki hak ve lisanındaki hakikattır. Ve ordusundaki askerlerin bir kısmı me
VAK': (Osmanlı Dönemi) Ağırbaşlılık. Ağırlık
VAK': (Osmanlı Dönemi) Yüksek yer
VAK'A: (Osmanlı Dönemi) Vuku bulan
VAK'A: (Osmanlı Dönemi) Birini bir defada yere düşürmek
VAK'A: (Osmanlı Dönemi) Muharebe
VAK'A: (Osmanlı Dönemi) Hâdise. Olup geçen şey. Mes'ele
VAKA: (Hukuk) Olay; hadise; olan, meydana gelen olay
vak: Ağırbaşlılık
vak vak: Ördeğin çıkardığı ses
vak'a: Olay, hadise
vak'a: (Osmanlı Dönemi) hâdise, olay
vak'anüvis: Osmanlı Devletinde zamanın olaylarını tespit etmek ve yazmakla görevli devlet tarihçisi
vak'anüvislik: Vak'anüvisin görevi
vaka: Olay, hadise: "O kadar boşboğaz çocuk arasında da vakayı bir sır olarak saklamak güçtü."- Y. K. Beyatlı
vaka: Kıyı, kenar, çevre, uç
vaka: Japonya'da kullanılan bir şiir biçimi