muci̇b

Türkisch - Türkisch

Definition von muci̇b im Türkisch Türkisch wörterbuch

(Osmanlı Dönemi) (Mucibe) İcâb eden, lâzım gelen

(Osmanlı Dönemi) Bir şeyin peydâ olmasına vesile ve sebep olan. Gereken. Gerektiren, lâzım gelen

Relevante Übersetzungen

MUCÎB

(Osmanlı Dönemi) (Cevab. dan) İcabet eden, uyan. Kendisinden istenilen iş ve suali cevaplandıran

mucib

(Osmanlı Dönemi) icap eden, lâzım gelen; gereken, gerektiren; cevap veren