müsta'mi̇r

Türkisch - Türkisch

Definition von müsta'mi̇r im Türkisch Türkisch wörterbuch

(Osmanlı Dönemi) Müstemlekeci. Sömürgeci

(Osmanlı Dönemi) İsti'mar eden, bir yere muhacir yerleştirerek orasını mâmur hâle getiren

Silbentrennung

müs·ta'·mi̇r