Türkisch - Türkisch
Definition von müci̇b im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Hukuk) İcabet eden; istenileni yapan; öneriyi kabul eden
- (Osmanlı Dönemi) İstenileni kabul eden, duâya cevap veren (Allah C.C.). (Bak: Dua
- (Osmanlı Dönemi) İcabet eden. Cevap veren. Sebeb kabul eden
müci̇b
Silbentrennung
mü·ci̇bResimler
Historie
Favoriten