Türkisch - Türkisch
Definition von mübtedi̇' im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Yeni bir şey icad eden. Bedi'a çıkaran. Bid'at uyduran. Ehl-i bid'a. Bak: Bid'a
- MÜBTEDİ
- (Osmanlı Dönemi) Yeni. Yeni talebe. İlk mekteb talebesi. Yeni başlamı
- MÜBTEDİ
- (Hukuk) İbtida eden; bir işin acemisi; bir işe yeni başlayan
Relevante Übersetzungen
mübtedi̇'
Silbentrennung
müb·te·di̇'Resimler
Historie
Favoriten