mübîn

Türkisch - Türkisch

Definition von mübîn im Türkisch Türkisch wörterbuch

(Osmanlı Dönemi) Hak ile bâtılın arasını tefrik edip, ayıran. Hakkı hakkınca beyan ve izhar eden.(Mübin, bâne mânasına "ebâne" den beyyin, gayet açık, parlak demek olduğundan, Kitab-ı Mübin i'cazı zâhir olan parlak kitap demek olur ki, murad Kur'andır. Hakkı beyan eden demek dahi olabilirse de, makama münasib olan evvelkidir.) (E. T.)

(Osmanlı Dönemi) Açık, vâzıh, âşikâr. Ayân kılan, beyan ve izah eden

(Osmanlı Dönemi) Dilediğine doğru yolu gösteren

Silbentrennung

mübî·n