التركية - التركية
تعريف i̇leyh في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Ona. Erkek olan tek kimse için
- MEVKÛLÜN İLEYH
- (Osmanlı Dönemi) Kendisine bir iş bırakılan adam. Vekil
- MUZAFUN İLEYH
- (Osmanlı Dönemi) İsim tamlamasında (izâfet terkibinde) muzâfın (belirtenin) bağlı bulunduğu ismin hâli.Türkçede muzâf sonra gelir. "Evin kapısı" dediğimiz zaman, ev; muzâfun ileyh; kapı; muzâfdır
- MÜRSELÜN İLEYH
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Kendisine bir şey gönderilmiş olan. Söz kendisine tebliğ olunan kimse. Bak: Mürsel
- MÜSNEDÜN İLEYH
- (Osmanlı Dönemi) Özne, fail. Edebiyatta sözün birinci rüknüne denir. Kendine isnad edilen. Nahivde buna mübtedâ denir
- MÜSTENEDÜN İLEYH
- (Osmanlı Dönemi) Kendine dayanılan, temel