التركية - التركية
تعريف beyn في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Burnu ve ayakları uzun karga
- (Hukuk) Ara, aralık, arasında, araya, arada
- (Osmanlı Dönemi) Arası, arasında, aralık. İki şeyin arası. İkisinin ortası. Firkat. Ayrılık
- (Osmanlı Dönemi) ara, arası, arasında, aralık
- Ara, arasında
beyn
Resimler
المفضلات