تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية التركية القاموس.
- charge
- {i} suçlama
Cumhuriyetçi liderler suçlamayı reddetti.
-Republican leaders denied the charge.
Suçlamaları ispat edemediler.
-They could not prove their charges.
- charge
- şarj
Cep telefonunu şarj etmeyi unutma.
-Don't forget to charge your cell phone.
Cep telefonumu şarj etmeliyim.
-I need to charge my cellphone.
- charge
- {f} kredi kartından almak
- charge
- {f} sorumlu tutmak
- charge
- doyurmak
- charge
- kondurmak
- charge
- iş vermek
- charge
- memuriyet
- charge
- (Ticaret) direktif
- charge
- (Kanun) ittiham
- charge
- (Otomotiv) batarya
Batarya tam olarak şarj oldu mu?
-Is the battery fully charged?
Güneş panelleri gün boyunca bataryaları şarj eder.
-The solar panels charge the batteries during the day.
- charge
- vergin
- charge
- saldırı
Tom şu anda ağırlaştırılmış saldırı suçuyla yüz yüze.
-Tom currently faces charges of aggravated assault.
Tom saldırı ve darp ile suçlandı.
-Tom has been charged with assault and battery.
- charge
- {i} görev
Patron beni görevlendirdi.
-The boss put me in charge.
Tom hâlâ resmî olarak görevde.
-Tom is still officially in charge.
- charge
- (Askeri) Tank hücumu
- charge
- dolmak
- charge
- {i} iddia
- charge
- {f} uyarmak
- charge
- fiyat talep etmek
- charge
- doldurmak doyurmak
المصطلحات ذات الصلة
تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- charge