التركية - التركية
تعريف rehv في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) (E) (C.: Rahâ) Yüksek mekân, yüksek yer
- (Osmanlı Dönemi) Mahalle içinde, yağmur suyu ve çeşme suyu akan ark
- (Osmanlı Dönemi) Üveyik kuşu
- (Osmanlı Dönemi) Alçak, çukur yer, (içinde su toplanır)
- (Osmanlı Dönemi) Arası açılmış ve ayrılmı