müşa'

التركية - التركية

تعريف müşa' في التركية التركية القاموس.

(Osmanlı Dönemi) Ortaklar veya hissedarlar arasında birlikte kullanıldığı hâlde hisselere ayrılmamış olan şey

(Osmanlı Dönemi) (Şüyu. dan) Yayılmış, şüyu bulmuş, herkese duyurulmuş

(Hukuk) Ortaklar arasında beraberce kullanıldığı halde paylara ayrılmamış şey, ortak mal

المصطلحات ذات الصلة

MÜŞA'BİZ

(Osmanlı Dönemi) (Şa'beze. den) Hokkabaz. Hokkabazlık yapan

MÜŞA'ŞA

(Osmanlı Dönemi) (Şa'şaa. dan) Parlayan, parıldayan

MÜŞA'ŞA

(Osmanlı Dönemi) Dedbedeli, gürültülü, patırtılı

MÜŞA'ŞA

(Osmanlı Dönemi) Karışmış, karışık

VAKFI MÜŞA

(Hukuk) Birden fazla kişinin ortak olduğu malın vakfedilmesİ

الواصلة

mü·şa'