تعريف an occasion of fighting في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
Tom kavga etmek istemiyor.
-Tom doesn't want to fight.
- fight
- {f} savaşmak
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف an occasion of fighting في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight