تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
- fight
- {f} savaşmak
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Tom seninle dövüşmeyecek kadar akıllıdır.
-Tom knows better than to fight with you.
- fight
- {i} kavga
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight