a physical confrontation or combat between two or more people or groups teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Tom kavga etmek istemiyor.
-Tom doesn't want to fight.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
- fight
- {i} dövüş
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
Ortak düşmanı yenmek için birlikte dövüşmek zorunda olduklarını biliyorlardı.
-They knew they must fight together to defeat the common enemy.
- fight
- {i} kavga
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
İlgili Terimler
a physical confrontation or combat between two or more people or groups teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı
- fight