zâbi̇t

listen to the pronunciation of zâbi̇t
Türkçe - İngilizce
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Subay
(Hukuk) Subay
(Osmanlı Dönemi) (C.: Zâbitân) Askere kumanda eden rütbeli asker
(Osmanlı Dönemi) Mc: Dediğini yaptıran, tuttuğunu koparan kimse
(Osmanlı Dönemi) Zabteden. Başkalarını zabtedip idare etmeğe memur olan
(Osmanlı Dönemi) Kuvvetli, yavuz
zabit
Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker, subay
zabit
Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker: "Bu karanlık günler, senin gibi genç, ateşli, imanlı zabitlerin gayreti ile aydınlanacak!"- S. Kocagöz
zabit
Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran
zâbit
(Osmanlı Dönemi) subay, askere kumanda eden rütbeli asker, kuvvetli, yavuz; zabteden