i̇sti̇are

listen to the pronunciation of i̇sti̇are
Türkçe - Türkçe
(Osmanlı Dönemi) Edb: Bir kelimenin mânasını muvakkaten başka mânada kullanmak; veya herhangi bir varlığa, ya da mefhuma asıl adını değil de, benzediği başka bir varlığın adını verme san'atına istiare denir.Cesur ve kuvvetli bir insana "arslan, kurnaz bir kimseye "tilki" demekle istiare yapmış oluruz
(Hukuk) Ariyet alma
(Osmanlı Dönemi) Ariyet istemek. Ödünç almak. Birinden iğreti bir şey almak
istiare
Bir şeyi anlatmak için ona benzetilen başka bir şeyin adını eğreti olarak kullanma, eğretileme: "Bu adam hayatının sonbaharında" cümlesinde sonbahar kelimesi yaşlılığı anlatan bir istiaredir
istiare
Ödünç, borç veya eğreti alma, ödünçleme, metafor
istiare
Eğretileme
istiare
Bir şeyi anlatmak için ona benzetilen başka bir şeyin adını eğreti olarak kullanma, eğretileme
temsili istiare
Alegorik anlatım
İstiare
metafor
i̇sti̇are