heat of mind or passion; irritation; proneness to anger; in a reproachful sense

İngilizce - Türkçe

heat of mind or passion; irritation; proneness to anger; in a reproachful sense teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı

İlgili Terimler

temper

huy

O çok sıcak huyludur ve kolayca öfkesini kaybedebilir. - He's very hot-tempered and can easily lose his temper.

Tom'un çok kötü bir huyu var. - Tom has a very bad temper.

temper

{i} ruh hali

O, iyi bir ruh hali içinde. - He is in good temper.

Tom'un kötü bir ruh hali var. - Tom has a bad temper.

temper

(Diş Hekimliği) 1. Bir metali, özelliğine göre çeşitli şekillerde ısıtıp soğutarak sertleştirme işlemi; su verme. 2. Kıvamına getirme

temper

asabilik

temper

suvermek

temper

mizaç

temper

öfke

Bob öfkesini kontrol edemedi. - Bob could not control his temper.

Ken öfkesini kolayca kaybeden insan tipi değildir. - Ken is not the type of person who loses his temper easily.

temper

tabiat

temper

meneviş

temper

{i} huysuzluk

temper

{f} yumuşatmak, hafifletmek, azaltmak, etkisini azaltmak: The breeze tempered the sun a bit. Rüzgâr güneşin etkisini biraz azalttı

temper

çalgıyı gam dizisine göre ak

temper

{f} to -e

temper

çeliği kızdırıp hemen soğutarak sertleştirmek

temper

(Tıp) Tabiat, karakter

temper

(isim) huy, ruh hali, keyif, öfke, sinir, huysuzluk, kıvam, tav, çeliğe verilen su

temper

{f} akort etmek

temper

{i} keyif

İngilizce - İngilizce

heat of mind or passion; irritation; proneness to anger; in a reproachful sense teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı

temper

Heceleme

heat of mind or passion; irritation; prone·ness to anger; in a re·proach·ful sense