Definition of the will or ability to fight in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
- fight
- {i} dövüş
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
- fight
- {i} kavga
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of the will or ability to fight in English English dictionary
- fight