tenant; settler

listen to the pronunciation of tenant; settler
English - Turkish

Definition of tenant; settler in English Turkish dictionary

occupant
{i} (ev, bina, oda v.b.'nde) oturan kimse, sakin
occupant
{i} kullanıcı
occupant
kiracı
occupant
(Askeri) istila eden
occupant
yer kaplayan
occupant
(Ticaret) mal sahibi
occupant
sakin

Polis aracının zırh kaplaması apartman sakinlerinin hayatlarını kurtardı. - The police vehicle's armor plating saved the lives of its occupants.

occupant
işgalci
occupant
bir yerde oturan kimse
occupant
{i} oturan
occupant
(Askeri) Müstevli, istila eden
occupant
{i} işgal eden kimse
occupant
{i} oturan kimse
occupant
occupancy işgal
occupant
{i} (koltuk, masa v.b.'nde) oturan kimse; (yatakta) yatan kimse: The occupants of these
English - English
{i} occupant
tenant; settler
Favorites