Turkish - English
Definition of sıfatlar in Turkish English dictionary
- Adjectives
- sıfat
- adjective
In Esperanto an adjective ends in a. The plural is formed by adding j.
-Esperanto'da bir sıfat a ile biter. Çoğul ise j eklenerek oluşturulur.
Nouns, pronouns, verbs, adjectives, adverbs, articles, prepositions, conjunctions, and interjections are the parts of speech in English.
-İsimler, zamirler, fiiller, sıfatlar, zarflar, makaleler, edatlar, bağlaçlar, ve ünlemler İngilizcede konuşma parçalarıdır.
- sıfat
- {i} attribute
- sıfat
- epithet
- dereceli sıfatlar
- (Dilbilim) graded adjectives
- sıfat
- title
I would proudly carry the title of nerd.
-İnek sıfatını gururla taşırım.
- sıfat
- character
- sıfat
- (Konuşma Dili) appearance, face
- sıfat
- (Konuşma Dili) title, honorific; nickname
- sıfat
- role, capacity, position
- sıfat
- capacity, role; quality, attribute; adjective
- sıfat
- quality, attribute
- sıfat
- (Hukuk) capacity
Mr Brown was acting in the capacity of ambassador.
-Bay Brown büyükelçi sıfatıyla hareket ediyordu.
- sıfat
- attribution
- sıfat
- adjectival
- sıfat
- attributive
- sıfat
- determinant
- sıfat
- adj
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of sıfatlar in Turkish Turkish dictionary
- SIFAT
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin keyfiyetini izah için kullanılan kelime
- SIFAT
- (Osmanlı Dönemi) Bir kimse veya şeyin hal ve vasfı, keyfiyeti
- SIFAT
- (Osmanlı Dönemi) Suret, çehre, yüz. Nişan, alâmet
- SIFÂT
- (Osmanlı Dönemi) (Sıfat. C.) Sıfatlar, vasıflar
- Sıfat
- önad
- Sıfat
- nitem
- Sıfat
- ön ad
- sıfat
- Bir adı, nitelik, nicelik, yer, sıra vb. bakımından niteleyen, belirten kelime
- sıfat
- Yüz, kılık ve dış görünüş: "Takındığı bu sıfatı boynundaki kravattan fazla mühimsediği yoktu."- F. R. Atay
- sıfat
- Bir ismi, nitelik, nicelik, yer, sıra vb.bakımından niteleyen, belirten kelime
- sıfat
- (Osmanlı Dönemi) nitelik, vasıf
- sıfat
- Bir kimsenin görev, ödev, toplumsal veya hukuki bakımdan yeri ve özelliği: "Başvezir sıfatıyla hükûmet işlerini idare eder."- R. H. Karay
- sıfat
- Bir ismi, nitelik, nicelik, yer, sıra vb. bakımından niteleyen, belirten kelime
- sıfat
- Dilbilgisindeki sözcük türlerinden biri
- sıfat
- Bir kimsenin görev, ödev, toplumsal veya hukukî bakımdan yeri ve özelliği
- sıfat
- Yüz, kılık ve dış görünüş
- sıfât
- (Osmanlı Dönemi) nitelikler, vasıflar