Definition of one who opposes; an adversary; an antagonist; a foe in English Turkish dictionary
- opponent
- muhalif
Kamuoyu, destekçiler ve muhalifler olarak keskin bir şekilde bölündü.
-Public opinion has been sharply divided into supporters and opponents.
Kölelik muhaliflerinin çoğu oy vermedi.
-Most opponents of slavery did not vote.
- opponent
- {i} rakip
Onlar onun rakiplerini tehdit etme tarzını beğenmediler.
-They did not like the way he threatened his opponents.
Rakiplerinizi küçümsemeyin.
-Don't underestimate your opponents.
- opponent
- {s} karşıt
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
-Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
- opponent
- {s} karşı
Lincoln eski siyasi rakibini karşıladı.
-Lincoln welcomed his old political opponent.
Onun rakibine karşı bir şansı yok.
-He doesn't stand a chance against his opponent.
- opponent
- karşıki
- opponent
- (Dilbilim) karşıtdaş
- opponent
- (Dilbilim) karşıçıkan
- opponent
- {s} zıt
- opponent
- {i} düşman
- opponent
- (Askeri) MUHALİF, RAKİP
- opponent
- {i} karşı taraf
- opponent
- {i} aleyhtar
Related Terms
Definition of one who opposes; an adversary; an antagonist; a foe in English English dictionary
- opponent