Turkish - Turkish
Definition of hari̇c in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Günahkâr, günah işlemiş. Allahın emrini dinlememiş olan
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin veya mahallin veya memleketin dışında kalan
- (Osmanlı Dönemi) Ecnebi
- HARÎC
- (Osmanlı Dönemi) Kuşatılmı
- HARÎC
- (Osmanlı Dönemi) Dar, ensiz
Related Terms
hari̇c
Hyphenation
ha·ri̇cResimler
History
Favorites