Turkish - English
Definition of başucu in Turkish English dictionary
- vertex
- (Astronomi) zenith
- zenith
- head, bedside; zenith
- bedside
She came hurrying to his bedside.
-O, aceleyle onun başucuna geldi.
She asked me to come to her bedside.
-Yatağının başucuna gelmemi rica etti.
- head end (of a bed)
- head
- başucu noktası
- zenith
- başucu sehpası
- nightstand
- başucu uzaklığı
- zenith angle, zenith distance
- başuç
- zenith
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of başucu in Turkish Turkish dictionary
- Bir yerin düşeyinin gök küreyi kestiği nokta
- başucu noktası
- Yeryüzündeki bir gözlem noktasından geçen düşey doğrultusunun gökyüzünü deldiği iki noktadan, ufkun üstünde olanı, semtürreis
- başucu uzaklığı
- Gökyüzünde verilen bir nokta veya yıldızın başucu noktasından açısal uzaklığı
Related Terms
başucu
Hyphenation
ba·şu·cuResimler
History
Favorites