a group of people congregated or collected into a close body without order

English - Turkish

Definition of a group of people congregated or collected into a close body without order in English Turkish dictionary

Related Terms

crowd

dışarıya itelemek yer bırakmamak

crowd

{i} arkadaş grubu

crowd

crowd into doluşmak

crowd

{f} toplan

Bir kalabalık olay yerinde toplandı. - A crowd gathered at the scene.

Onun etrafında bir kalabalık toplanıyordu. - A crowd was gathering around him.

crowd

{f} toplanmak

crowd

x sıkıştır/toplan/doldur

crowd

{f} üşüşmek

crowd

doluşmak (bir yere)

crowd

insan kalabalığı

Bir insan kalabalığı, geçit resmini izlemek için toplandı. - A crowd of people gathered to see the parade.

Tiyatronun girişinde bir insan kalabalığı vardı. - There was a crowd of people at the entrance of the theater.

crowd

(bir alan) doldurmak

crowd

doluşmak

crowd

tıkıştırmak

crowd

belirli bir toplumsal türküm

crowd

kalabalık

Newport gibi, deniz kenarındaki tatil köyleri yaz aylarında çok kalabalıktır. - Seaside resorts, such as Newport, are very crowded in summer.

Bu kalabalık bana Tokyo caddelerini hatırlatıyor. - This crowd reminds me of the streets of Tokyo.

crowd

{i} sürü

Kütüphanenin önünde bekleyen bir sürü öğrenci vardı. - There was a crowd of students waiting in front of the library.

crowd

{i} çokluk

crowd

{f} bıktırmak

crowd

{f} sıkıştırmak

English - English

Definition of a group of people congregated or collected into a close body without order in English English dictionary

crowd

Hyphenation

a group of peo·ple con·gre·ga·ted or col·lec·ted in·to a close bo·dy with·out or·der

Turkish pronunciation

ı grup ıv pipıl känggrîgeytîd ır kılektıd întı ı klōs bädi wîdhaut ôrdır

Pronunciation

/ə ˈgro͞op əv ˈpēpəl ˈkäɴɢgrəˌgātəd ər kəˈlektəd əntə ə ˈklōs ˈbädē wəᴛʜˈout ˈôrdər/ /ə ˈɡruːp əv ˈpiːpəl ˈkɑːŋɡrɪˌɡeɪtɪd ɜr kəˈlɛktəd ɪntə ə ˈkloʊs ˈbɑːdiː wɪðˈaʊt ˈɔːrdɜr/