Definition of (noun) one, especially a detective, who investigates in English Turkish dictionary
- investigator
- {i} araştırıcı
- investigator
- {i} araştırmacı
Araştırmacılar kaza yerinden delil topladılar.
-The investigators gathered evidence from the crash site.
Araştırmacılar, bir suikast planını ortaya çıkardılar.
-Investigators uncovered an assassination plot.
- investigator
- tetkikçi
- investigator
- müfettiş
Müfettişler incelenmek için bir bardak ve bir çift çorap gönderdi.
-The investigators sent a glass and a pair of socks to be examined.
Müfettişler bir uçak kaçırma planını bozdular.
-Investigators foiled a plot to hijack an airplane.
- investigator
- Soruşturmacı
Dedektif Dan Anderson o yolu izleyen tek soruşturmacıydı.
-Detective Dan Anderson was the only investigator to follow that lead.
- investigator
- {i} dedektif
Sen akıllı bir dedektifsin.
-You're a smart investigator.
Sokakta gördüğüm kişinin özel dedektif olduğunu düşünüyorum.
-I think the person I saw in the alley is a private investigator.
Related Terms
Definition of (noun) one, especially a detective, who investigates in English English dictionary
- investigator