Türkisch - Türkisch
Definition von münakale im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Hukuk) Nakletme, aktarma
- (Osmanlı Dönemi) Taşımak, ulaştırmak, aktarmak
- Ulaşım
- Bir şeyi bir yerden bir yere aktarma
münakale
Silbentrennung
mü·na·ka·leResimler
Historie
Favoriten