تعريف to engage in combat with; to oppose physically, to contest with في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
- fight
- {f} savaşmak
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
- fight
- {i} dövüş
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف to engage in combat with; to oppose physically, to contest with في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight