تعريف actuality; reality; deed; proof (law) في الإنجليزية التركية القاموس.
- fact
- {i} hakikat
- fact
- {i} unsur
- fact
- factfinding delil toplayan accessory after the fact cürüm işlendikten sonra suç ortağı olan kimse
- fact
- in fact gerçekten
- fact
- gösterilen husus veya keyfiyet
- fact
- filvaki
- fact
- hakikaten
- fact
- hadise
- fact
- olgusal gerçek
- fact
- çarpınım
- fact
- gerçek olay
- fact
- olmuş şey
- fact
- doğru bilgi
- fact
- gerçek
Gerçekleri abartmayalım.
- Let's not exaggerate the facts.
Gerçekler uzun yıllar boyunca açıklanmadı.
- The facts did not become public for many years.
- fact
- olay
Olayın nedenini belirlemek için bir gerçeği bulma komitesi kuruldu.
- A fact-finding committee was set up to determine the cause of the incident.
Bu gerçek bir olaydır.
- That is an actual fact.
- fact
- olgu
Bir kaynak olmadan olgusal ifadeler üretmeyin.
- Don't make factual statements without a source.
Olgun insanlar fikirler hakkında konuşur, aydınlar gerçekler hakkında, ve sıradan insanlar da ne yedikleri hakkında konuşurlar.
- Wise men talk about ideas, intellectuals about facts, and the ordinary man talks about what he eats.
- fact
- bilgi
Başka insanları ikna etmek için gerekli olan bilgileri yazın.
- Write down the facts needed to convince other people.
O fabrika, bilgisayar üretimi içindir.
- That factory is for the manufacture of computers.
- fact
- (isim) gerçek, hakikat, olgu, unsur, durum, olay, eylem
- fact
- (Avrupa Birliği) fiil, vaka, olay
