تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Tom kavga etmek istemiyor.
-Tom doesn't want to fight.
Seninle kavga etmek istemiyorum.
-I don't want to fight you.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
- fight
- {i} kavga
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Büyük bir savaşçı güç yayar. O ölümüne savaşmak zorunda değildir.
-A great warrior radiates strength. He doesn't have to fight to the death.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight