Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English Turkish dictionary
- intent
- niyet
O, otuzlu yaşlara kadar bir bebek sahibi olma niyetinin olmadığını söylüyor.
-She says she has no intention of having a baby until she's in her thirties.
Benim niyetim size herhangi bir şekilde zarar vermek değildir.
-It is not my intent to hurt you in any way.
- intent
- {i} amaç
Amaçlarını bilmem gerekiyor.
-I need to know your intentions.
Onların amaçları açıktır.
-Their intentions are obvious.
- intent
- {i} gaye
- intent
- {s} niyetli
Tom yapmak istemediği bir şey yapmaya niyetli değildi.
-Tom had no intention of doing anything he didn't want to do.
Polis suçluyu durdurmaya niyetliydi.
-The police were intent on stopping the criminal.
- intent
- azimli
- intent
- dikkatli
- intent
- dik
Tom dikkatle dinliyor.
-Tom is listening intently.
Tom'dan başka herkes dikkatle dinledi.
-Everyone but Tom listened intently.
- intent
- {i} kasıt
Onun hatası kasıtlıydı.
-His mistake was intentional.
Tom bu hatayı kasıtlı olarak yaptı.
-Tom made this mistake intentionally.
- intent
- (sıfat) niyetli, istekli, hevesli, kararlı, meşgul, dalmış, dikkatli
- intent
- {s} kararlı
- intent
- {s} istekli
- intent
- {s} dalmış
- intent
- (Mukavele) niyet, maksat
- intent
- {s} hevesli
- intent
- intently dikkatle
- intent
- (isim) niyet, maksat, amaç, gaye, kasıt
Related Terms
Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English English dictionary
- intent